Φιλοσοφία

Αλλά με τις ξόβεργες μπορεί να πιάνεις πουλιά, δεν πιάνεις ποτέ το κελαηδητό τους.
Χρειάζεται η άλλη βέργα, της μαγείας, και ποιος μπορεί να την κατασκευάσει
αν δεν του ΄χει από μιας αρχής δοθεί; (κελάηδημα)

Οδυσσέας Ελύτης

1. Αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση

Έχουμε πίστη στο παιδί και σε αυτό που είναι, για να πάρει μαζί του αυτό το δώρο σαν ένα φορτίο αυτοεκτίμησης.

Πώς αλλιώς θα περιπλανηθεί στο ταξίδι του;

Πώς αλλιώς θα ψάξει τον ορίζοντα του κόσμου;
Το μεγαλύτερο ίσως επίτευγμα του σχολείου μας είναι ότι έχει καταφέρει τα παιδιά να αντλούν ικανοποίηση από τη μάθηση και να έρχονται αλλά και να φεύγουν από το σχολείο χαρούμενα.

Καθώς η εκπαιδευτική μας μεθοδολογία περιβάλλεται από ένα πολύ δυνατό ευρύτερο παιδαγωγικό έργο, τα αποτελέσματά της είναι πολλαπλάσια.

Τα παιδιά αισθάνονται αυτοπεποίθηση στο σχολείο μας, είναι ενεργά, αναλαμβάνουν ευθύνες, μαθαίνουν ευκολότερα.

2. Η Μάθηση και οι υγιείς σχέσεις είναι άρρηκτα συνδεδεμένες

Η μόρφωση δεν είναι μια απλή και εύκολη διαδικασία.
Είναι κοπιαστική και απαιτεί από τα παιδιά έντονη νοητική και ψυχική προσπάθεια.
Απαιτεί την αναγνώριση των ελλειμμάτων τους και τη διάθεση να πάρουν από τον “Άλλον” εκείνο που έχει να τους δώσει.

Η μάθηση συνεπώς γίνεται στο πλαίσιο μίας σχέσης και είναι το προϊόν που αναπτύσσεται ανάμεσα σε δύο ή περισσότερους συνομιλητές: ανάμεσα στο παιδί και τους άλλους, ανάμεσα στο παιδί και στο φυσικό και τεχνολογικό περιβάλλον, ανάμεσα στο παιδί, τα συναισθήματα και τις σκέψεις του.

Η μάθηση δεν υποκαθίσταται από την ΑΙ, που είναι σε μεγάλο βαθμό ένας καθρέφτης και όχι ένας διαφορετικός νους·  ένας διαφορετικός νους, ενήλικα που σκέφτεται, ακούει αυτό που λένε τα παιδιά και το αποκωδικοποιεί — είτε πρόκειται για το ενδιαφέρον τους, είτε για μία συμπεριφορά που εκ πρώτης όψεως δεν είναι κατανοητή.

3. Η θέση του παιδιού

Στο σχολείο μας έχουμε ανατρέψει σε κάθε της μορφή την αντίληψη
"παιδί είναι, δεν καταλαβαίνει".

Υποστηρίζουμε την άποψη των ειδικών ότι οι "εγγραφές" ξεκινούν από την εμβρυακή κιόλας περίοδο, παραμένουν στο σώμα ακόμα και αν δεν έχουμε πρόσβαση σε αυτές και δεν σβήνουν, ή δεν σβήνουν εύκολα.
Συγχρόνως η διαφοροποίηση παιδιού και ενήλικα είναι σημαντική για εμάς.
Έχουμε διαφορετικούς ρόλους από τα παιδιά, διαφορετικά δικαιώματα.
Δεν είμαστε όμοιοι.
Επιθυμούμε τα παιδιά, σταδιακά, να βγαίνουν από πιο εγωκεντρικούς τρόπους αντίληψης.
Όμως δεν περιμένουμε αμοιβαία κατανόηση.

Ζητάμε την ενεργό συμμετοχή τους στη σχολική πραγματικότητα αλλά
και την αυτονομία τους, πάντα όμως σε συνάρτηση με το αναμενόμενο
για την ηλικία τους. Εμπνεόμαστε από τις ιδέες των παιδιών για μάθηση και ακολουθούμε τα ενδιαφέροντά τους όμως, ο ρόλος του παιδαγωγού
ελέγχει τη διαδικασία και τον σχεδιασμό — και τα παιδιά
το γνωρίζουν καλά αυτό.

4. Η θέση του δασκάλου

Η μάθηση είναι ατομική και απαιτεί την ενεργοποίηση του παιδιού.
Δεν μπορεί να μπει μέσα στο μυαλό κάποιου που δεν ενδιαφέρεται να μάθει.

Η θέση του δασκάλου είναι να ξεκλειδώσει το εσωτερικό κίνητρο του παιδιού. Να καλλιεργήσει τη σύνδεσή του με την επιθυμία του, το κίνητρο για μάθηση, τον θαυμασμό, τη δημιουργία ερωτημάτων.

Η μάθηση χτίζεται από μεγάλη ποικιλία αισθητηριακών ερεθισμάτων που ενεργοποιούν τις συνάψεις στον εγκέφαλο αλλά και ενός “Άλλου” που παρακολουθεί το προφίλ του.

Βοηθάμε το παιδί να γνωρίσει τον εαυτό του και τον τρόπο με τον οποίο συνδέεται με αυτό που συμβαίνει γύρω του, γνωρίζοντάς το καλά οι ίδιοι πρώτα.

5. Δομή και σύνδεση του προγράμματος

Σε μακροεπίπεδο, το πρόγραμμα σπουδών διαρθρώνεται σε οριζόντια διάταξη από τη διεπιστημονική μας ομάδα που φροντίζει για την ισορροπία του προγράμματος, ώστε να εξασφαλίζεται η ολόπλευρη ανάπτυξη των παιδιών της κάθε ηλικιακής ομάδας.

Επιπλέον, το πρόγραμμα σπουδών διαρθρώνεται καθέτως, από τις επιμέρους ομάδες των εκπαιδευτικών και από εξειδικευμένους συμβούλους.
Αυτή η οριζόντια και κάθετη προσέγγιση στην παιδαγωγική πράξη διασφαλίζει την ολιστική — σε εύρος και σε βάθος — επίτευξη γνωστικών και κοινωνικοσυναισθηματικών στοχεύσεων.
Σε μικροεπίπεδο, η ομάδα εκπαιδευτικών τάξης φροντίζει να υπάρχει διάκριση και σύνθεση αντικειμένων που διδάσκονται κατά τη διάρκεια της χρονιάς.
Από νωρίς, τα παιδιά εκτίθενται σε διαφορετικά ερευνητικά εργαλεία και τρόπους σκέψης, ενώ ενθαρρύνονται να δημιουργούν συνδέσεις ανάμεσα σε πεδία μέσα από σχέδια εργασίας.
Τα παιδιά στις μικρότερες ηλικίες μαθαίνουν κυρίως βιωματικά, δηλαδή κάνοντας πράγματα, και σταδιακά περνούν στη θεωρία

Τις τρεις βαθμίδες ενώνει μια γέφυρα που αξίζει να την περπατήσει κανείς, από το βρεφικό τμήμα ως τα παιδιά του Νηπιαγωγείου και του Δημοτικού μας.